جنس سالويا (.Salvia L) که از خانواده نعناعيان (Labiatae) میباشد، مجموعه عظیمی از تقریباً ۱۰۰۰ گونه در جهان است و لذا از بزرگترین جنس خانواده نعناعیان محسوب میگردد. از این تعداد، حدود ۲۰۰ گونه آن در ايران وجود داشته و احتمالاً در كشورهاي همسايه نیز يافت ميشود. گياهان متعلق به این جنس از نقطه نظر داروشناسي فعال بوده و در طب سنتي مورد استفاده قرار می گیرند. گیاه .Salvia microsiphon Boiss (با نام عمومی Wild sage) یک گونه گیاهی پایا، دارای برگها و کاسبرگهای بزرگ و غشایی با پنج دانه نوک تیز است که در شیراز، اصفهان، خراسان و بلوچستان بهخوبی رشد میکند. دانههای این گیاه که با نام “دانه مرو” در ایران شناخته میشود، دانههایی است مدور و کوچک به اندازه شاهدانه و همرنگ با آن که ظاهری براق داشته و شکلی سه وجهی با یک وجه بزرگتر دارد. این دانهها دارای رگههایی به رنگ قهوهای است که از قسمت پایین منشعب شده و سرتاسر دانه را فرا گرفتهاند. طول دانه مرو ۲/۰۵ و عرض و ضخامت آن ۱/۵۲ میلیمتر بوده، وزن هزار دانه برابر با ۲/۷۶۶ گرم و دانسیته توده آن ۹۰۷ کیلوگرم بر متر مکعب است.
دانههای مرو بههنگام غوطهور شدن در آب ژلاتينه شده و مقادیر زیادی مواد موسیلاژی آزاد میکنند که در طب سنتی بهعنوان شلکننده در رفع خارشهاي گلو و سرفه در فرمول چهار تخم مورد استفاده قرار میگیرد.
صمغ حاصل از دانه مرو، یک صمغ آنیونی از نوع گالاکتومانان (نسبت مانوز به گالاکتوز: ۱/۹۳-۱/۷۸ به ۱)، با وزن مولکولی متوسط (۴۰۰ کیلو دالتون) و پیکره سفت میلهمانند است و حاوی ۳۲/۲-۲۸/۲ درصد اسید ارونیک بوده که بیانگر ماهیت پلیالکترولیتی آن میباشد. از نظر رئولوژیکی محلولهای صمغ دانه مرو رفتار شدیدا شل شونده با برش نشان داده که نسبت به بسياري از هيدروكلوئيدهاي تجاري نظير صمغ گوآر، صمغ لوبياي لوكاست، صمغ تارا، صمغ شنبليله و صمغ كنجاك در شرايط مشابه، بالاتر میباشد. این صمغ در غلظتهای %۰/۵ به بالا، رفتار ژلی ضعیفی را بروز میدهد. بالا بودن ويسكوزيته، تنش تسليم و رفتار شدیدا سودوپلاستیک صمغ دانه مرو در غلظتها و دماهاي مختلف، نشان ميدهد كه اين صمغ جديد ویژگیهای کاری خوبي را بهعنوان یک پايداركننده، غلیظکننده، پيونددهنده و ژلیكننده، در سيستمهاي غذايي، دارويي و آرايشي بهداشتی بدست ميدهد.